การถอดอักษรไทยเป็นอักษรโรมัน  Welcome to ห้องโหรแว่นทิพย์ ศาสตร์แห่งปัญญาเพื่อชีวิตที่ดีกว่า
หลักเกณฑ์การถอดอักษรไทยเป็นอักษรโรมันแบบถ่ายเสียง (ราชกิจจานุเบกษา ฉบับประกาศทั่วไป เล่ม 116 ตอนที่ 37 ลงวันที่ 11 พ.ค. 2542)
หลักเกณฑ์การถอดอักษรไทยเป็นอักษรโรมันฉบับนี้ เป็นการถอดโดยวิธีถ่ายเสียง (transcription) เพื่อให้อ่านเป็นคำภาษาไทยที่เขียนด้วยอักษรโรมันให้ได้ใกล้เคียง โดยไม่คำนึงถึงการสะกดการันต์และวรรณยุกต์ เช่น จันทร์ = chan , พระ = phra , แก้ว = kaeo
๑ ตารางเทียบเสียงพยัญชนะ
พยัญชนะ |
อักษรโรมัน |
ตัวอย่าง |
ตัวต้น |
ต้วสะกด |
ก |
k |
k |
กา = ka , นก = nok |
ข ฃ ค ฅ ฆ |
kh..1 |
k |
ขอ = kho , สุข = suk โค = kho , ยุค = yuk ฆ้อง = khong , เมฆ = mek |
ง |
ng |
ng |
งาม = ngam , สงฆ์ = song |
จ ฉ ช ฌ |
ch..2 |
t |
จีน = chin , อำนาจ = amnat ฉิ่ง = ching ชิน = chin , คช = khot เฌอ = choe |
ซ ทร (เสียง ซ) ศ ษ ส |
s |
t |
ซา = sa , ก๊าซ = kat ทราย = sai ศาล = san , ทศ = thot รักษา = raksa , กฤษณ์ = krit สี = si , รส = rot |
ญ |
y |
n |
ญาติ = yat , ชาญ = chan |
ฎ ฑ (เสียง ด) ต |
d |
t |
ฎีกา = dika , กฎ = kot บัณฑิต = bandit , ษัฑ = sat ด้าย = dai , เป็ด = pet |
ฏ ต |
t |
t |
ปฏิมา = patima , ปรากฏ = prakot ตา = ta , จิต = chit |
ฐ ฑ ฒ ถ ท ธ |
th..1 |
t |
ฐาน = than , รัฐ = rat มณฑล = monthon เฒ่า = thao , วัฒน์ = wat ถ่าน = than , นาถ = nat ทอง = thong , บท = bot ธง = thong , อาวุธ = awut |
ณ น |
n |
n |
ประณีต = pranit , ปราณ = pran น้อย = noi , จน = chon |
บ |
b |
p |
ใบ = bai , กาบ = kap |
ป |
p |
p |
ไป = pai , บาป = bap |
ผ พ ภ |
ph..1 |
p |
ผา = pha พงศ์ = phong , ลัพธ์ = lap สำเภา = samphao , ลาภ = lap |
ฝ ฟ |
f |
p |
ฝั่ง = fang ฟ้า = fa , เสิร์ฟ = saep |
ม |
m |
m |
ม้าม = mam |
ย |
y |
- |
ยาย = yai |
ร |
r |
n |
ร้อน = ron , พร = phon |
ล ฬ |
l |
n |
ลาน = lan , ศาล = san กีฬา = kila , กาฬ = kan |
ว |
w |
- |
วาย = wai |
ห ฮ |
h |
- |
หา = ha , ฮา = ha | หมายเหตุ :
๑..ในทางสัทศาสตร์ ใช้ h เป็นตัวสัญลักษณ์เพื่อแสดงลักษณะเสียงธนิต (เสียงที่มีกลุ่มลมพุ่งตามออกมาในขณะออกเสียง) h ที่ประกอบหลัง k p t จึงเป็นไปตามหลักเกณฑ์ทางสัทศาสตร์ ดังนี้
*k แทนเสียง ก เพราะเป็นเสียงสิถิล (เสียงที่ไม่มีกลุ่มลมพุ่งตามออกมาในขณะออกเสียง) kh จึงแทนเสียง ข ฃ ค ฅ ฆ เพราะเป็นเสียงธนิต *p แทนเสียง ป ซึ่งเป็นเสียงสิถิล ph จึงแทนเสียง ผ พ ภ เพราะเป็นเสียงธนิต ไม่ใช่แทนเสียง ฟ *t แทนเสียง ฏ ต ซึ่งเป็นเสียงสิถิล th จึงแทนเสียง ฐ ฑ ฒ ถ ท ธ เพราะเป็นเสียงธนิต
๒..ตามหลักสัทศาสตร์ ควรใช้ c แทนเสียง จ ซึ่งเป็นเสียงสิถิล และ ch ใช้แทนเสียง ฉ ช ฌ ซึ่งเป็นเสียงธนิต ดังที่ใช้กันในภาษาบาลี - สันสกฤต เขมร ฮินดี อินโดนีเซียและภาษาอื่นๆ อีกหลายภาษา แต่ที่มิได้แก้ไขให้เป็นไปตามหลักสัทศาสตร์ เนื่องจากเกรงว่าจะทำให้ไขว้เขวกับการสะกดและออกเสียงตัว c ในภาษาอังกฤษ ซึ่งคนไทยมักใช้แทนเสียง ค หรือ ช ตัวอย่าง เช่น จน / จิต หากเขียนตามหลักสัทศาสตร์เป็น con / cit ก็อาจออกเสียงตัว c เป็นเสียง ค ในคำว่า con และออกเสียง ช ในคำว่า cit ดังนั้นจึงยังคงให้ใช้ ch แทนเสียง จ ตามที่คุ้นเคย เช่น จุฬา = chula , จิตรา = chittra
๒ ตารางเทียบเสียงสระ
สระไทย |
อักษรโรมัน |
ตัวอย่าง |
อะ, ไม้หันอากาศ (สระอะลดรูป), รร (มีตัวสะกด), อา |
a |
ปะ = pa , วัน = wan สรรพ = sap , มา = ma |
รร (ไม่มีตัวสะกด) |
an |
สรรหา = sanha สวรรค์ = sawan |
อำ |
am |
รำ = ram |
อิ , อี |
i |
มี = mi , มีด = mit |
อึ , อื |
ue..1 |
นึก = nuek , หรือ = rue |
อุ , อู |
u |
ลุ = lu , หรู = ru |
เอะ, เอ็ง(เอะ ลดรูป), เอ |
e |
เละ = le, เล็ง = leng, เลน = len |
แอะ , แอ |
ae |
และ = lae, แสง = saeng |
โอะ , - (โอะ ลดรูป), โอ, เอาะ, ออ |
o |
โละ = lo, ลม = lom, โล้ = lo, เลาะ = lo, ลอม = lom |
เออะ, เอิง(เออะ ลดรูป), เออ |
oe |
เลอะ = loe, เหลิง = loeng, เธอ = thoe |
เอียะ, เอีย |
ia |
เผียะ = phia, เลียน = lian |
เอือะ, เอือ |
uea..2 |
*, เลือก = lueak |
อัวะ, อัว -ว- (อัว ลดรูป) |
ua |
ผัวะ = phua, มัว = mua รวม = ruam |
ใอ, ไอ, อัย, ไอย, อาย |
ai |
ใย = yai, ไล่ = lai, วัย = wai ไทย = thai, สาย = sai |
เอา, อาว |
ao |
เมา = mao, น้าว = nao |
อุย |
ui |
ลุย = lui |
โอย, ออย |
oi |
โรย = roi, ลอย = loi |
เอย |
oei |
เลย = loei |
เอือย |
ueai |
เลื้อย = lueai |
อวย |
uai |
มวย = muai |
อิว |
io..3 |
ลิ่ว = lio |
เอ็ว, เอว |
eo |
เร็ว = reo, เลว = leo |
แอ็ว, แอว |
aeo |
แผล็ว = phaeo, แมว = maeo |
เอียว |
iao |
เลี้ยว = liao |
ฤ (เสียง รึ), ฤา |
rue |
ฤษี , ฤาษี = ruesi |
ฤ (เสียง ริ) |
ri |
ฤทธิ์ = rit |
ฤ |
roe |
ฤกษ์ = roek |
หมายเหตุ :
๑..ตามหลักเดิม อี อื อุ อู ใช้ u แทนทั้ง 4 เสียง แต่เพื่อแยกความแตกต่างระหว่างเสียง อึ อื กับ อุ อู จึงให้ใช้ u แทน อุ อู และใช้ ue แทน อึ อื
๒..ตามหลักเดิม เอือะ เอือ อัวะ อัว ใช้ ua แทนทั้ง 4 เสียง แต่เพื่อแยกความแตกต่างระหว่างเสียง เอือะ เอือ กับ อัวะ อัว จึงใช้ ua แทน อัวะ อัว และ uea แทน เอือะ เอือ เป็นสระประสมซึ่งประกอบด้วยเสียง อี หรือ อื ( ue ) กับเสียง อะ หรือ อา ( a )
๓..ตามหลักเดิม เสียง อิว ใช้ iu และเอียว ใช้ ieu แต่เนื่องจากหลักเกณฑ์นี้เสียงที่มีเสียง ว ลงท้าย และแทนเสียงด้วยตัว o ซึ่งได้แก่ เอา อาว ( ao ) , เอ็ว เอว ( eo ) , แอ็ว แอว ( aeo ) ดังนั้นเพื่อให้เป็นไปในทำนองเดียวกัน อิว ซึ่งเป็นเสียง อิ กับ ว จึงลงท้ายด้วย i + o คือ io ส่วนเสียง เอียว ซึ่งมาจากเสียง เอีย กับ ว จึงแทนด้วย ia + o เป็น iao
*..ไม่มีคำที่ประสมด้วยสระเสียงนี้ใช้ในภาษาไทย
|